ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩΝ
Παρακαλούμε τους συνεργάτες μας να εφαρμόζουν, κατά το δυνατό, τις παρακάτω οδηγίες, για να μας διευκολύνουν στην ετοιμασία των κειμένων.
Όπως αναγράφεται σε κάθε τεύχος, στα Μικροφιλολογικά δημοσιεύονται κείμενα μικρής έκτασης (περίπου μέχρι 2000 λέξεις), με ερευνητικό χαρακτήρα, που αφορούν θέματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας και φιλολογίας. Κατ’ εξαίρεση μπορούν να δημοσιευτούν κάπως εκτενέστερα κείμενα (έως 4000 λέξεις), εφόσον αυτά αποτελούν σημαντικές ανακοινώσεις.
Οι σημειώσεις να είναι περιορισμένες. Αν είναι δυνατό, οι σημειώσεις να μπαίνουν στο τέλος του βασικού κειμένου, ως κείμενο και όχι ως υποσημειώσεις.
Εκτενή παραθέματα μπαίνουν με αριστερή εσοχή (0,5 εκ.) σε χωριστή παράγραφο, με μικρότερα στοιχεία.
Να αποφεύγονται τα έντονα μαύρα και τα αραιογραμμένα στοιχεία.
Οι τίτλοι άρθρων, ποιημάτων, αφηγημάτων και άλλων κειμένων, που δημοσιεύονται σε βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά, μπαίνουν σε κανονικά, διπλά εισαγωγικά (« »). Οι ξενόγλωσσοι τίτλοι μπαίνουν σε ανωφερή εισαγωγικά (“”).
Οι τίτλοι αυτοτελών εκδόσεων (βιβλίων, περιοδικών, εφημερίδων) δηλώνονται με πλάγια στοιχεία.
Τα εθνικά ονόματα γράφονται με αρχικό πεζό, εφόσον είναι επίθετα (λ.χ. γάλλος συγγραφέας). Με αρχικό κεφαλαίο γράφονται όταν είναι ουσιαστικά (λ.χ. ο Αμερικανός E. A. Poe).
Το τελικό -ν είναι προτιμότερο να διατηρείται πάντα στο αρνητικό δεν και στο άρθρο αρσενικού γένους τον.
Από τις μονοσύλλαβες λέξεις, τονίζουμε (εκτός από το διαζευτικό ή και τα ερωτηματικά πού, πώς) και το ερωτηματικό τί, το δεικτικό νά, το χρονικό ώς και το διαζευκτικό γιά.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Σε εφημερίδα: Αιμ. Χ(ουρμούζιος), «Ένας αγνοημένος», Η Καθημερινή, 26.4.1937.
Σε περιοδικό: Στρατής Τσίρκας, «Ο διηγηματογράφος Νίκος Νικολαΐδης», Έλλην 109 (3.5.1947) 7-8.
Σε βιβλίο: Αδαμάντιος Δ. Παπαδήμας, Λογοτεχνικά χρονικά. Η πορεία μιας γενιάς, Αθήνα, Ωρίων, 1944, σσ. 100-101.
Σε συλλογικό τόμο: Αλέξης Ζήρας, «Το ελληνικό διήγημα στην περίοδο 1870-1950. Οι προϋποθέσεις και οι παρανοήσεις του», στον συλλογικό τόμο Το διήγημα στην ελληνική και στις ξένες λογοτεχνίες. Θεωρία - γραφή - πρόσληψη, επιμ. Ελένη Πολίτου-Μαρμαρινού & Σοφία Ντενίση, Αθήνα, Gutenberg,2009, σσ. 44-65.
Στις παραπομπές το όνομα του συγγραφέα μπαίνει πάντα σε ονομαστική πτώση.